000			01379nam a2200229 i 4500
008			070411s1992 sp g glg
017			_aC 621-1992
020			_a8474922313
080	1		_a821.134.4-31"19"
100			_aLueiro Rey, Manuel _93800
245		0	_aNon debían medrar _c/ Manuel Lueiro Rey ; [ilustracións, Isaac Díaz Pardo]
250			_a3ª ed
260			_aSada (A Coruña) _b:Ediciós do Castro _c,1987
300			_a97 p. _b:il. _c;19cm
490	0		_aNarrativa para nenos
520	3		_aVoábamos o mesmo que hoxe voan os avións, e cada vez íamos máis outos. Atrás de min (cousa que me estranou porque saibía que aínda estaba na cama) ollei que viña o Mario noutra pomba, mais eu íame dando conta de que non era capaz de pillarme. O Mario foise quedando ao lonxe, pouco a pouco , hastra que desapareceu. Eu, nembargantes, tira pra riba, pra riba, pra riba, coma un lóstrego. Pra non cair, amarrábame ben ó papo cheo da pomba. E canto máis subíamos, máis pequeniño ía ollando ó mundo, aló en baixo. Os homes xa non eran cuasi nada, coma formigas, ou menos cicais. A pomba entón deu tres tiróns máis, e xa vin ó mundo o mesmo cunha bolicha de gaseosa a rolos polo ar.
650			_aLITERATURA _96866
700			_aDíaz Pardo, Isaac _92441
997			_e2