000 04176nam a2200385 i 4500
505 _aContén pequenas biografías de: Antonia Santos García (1831-1905?) ; Mª Cecilia Cardarelly Bousquet (1845-1920) ; Cándida Otero Fontan (1846-1915) ; Dolores Rodeiro Boado (1853-x) ; Elvira Santiso (1872-1961) ; Mª Carmen Corredoira Ruiz ; 893-1970) ; Carmen Rodríguez (1896-1980) ; Maruja Mallo (1902-1995) ; Mª Dolores Diaz Balinƒo (1905-1963) ; Julia Minguillon Iglesias (1906-1965 ; Mª Antonia Dans Boado (1922-1988) ; Mª Victoria de la Fuente Alonso (1927-2009) ; Mercedes Ruibal Argibay (1928-2003) ; Mª Carmen Quintero Corredoira (1931) ; Elena Colmeiro (1932-2021) ; Encarnación Penelas (1935) ; Fina Mantiñán (1937- ) ; Ana Legido (1939-2012) ; Beatriz Rey-Gómez Guitián (1939- )
650 _aMujeres artistas
650 _aMulleres artistas
650 _aMulleres artistas
_y20º século
_zGalicia
650 _aMujeres artistas
_y20º siglo
_zGalicia
650 _aMujeres
_zGalicia
650 _aMulleres
_xBiografías
_zGalicia
650 _aArtes plásticas
_zGalicia
650 _aArtes plásticas
_zGalicia
997 0 0 _e2
008 221031s2022 sp a|||g |||| 001 0dglg d
017 _aVG 441-2022
020 _a9788412443462
080 _a92
100 1 _aBlanco, Isabel
_d(1962-)
_eaut
_982962
240 _aGalegas nas artes
245 1 0 _aGalegas nas Artes
_c/ Isabel Blanco
250 _a1ª ed.
260 _aVigo
_b: Belagua
_c, 2022
300 _a51 p.
_b: il. cor
_c; 27 cm
500 _aNo mundo da arte, as mulleres viviron durante séculos silenciadas e ignoradas. Ata finais do século XIX as mulleres artistas só foron aceptadas como artesás, un status social afastado do recoñecemento público, do prestixio e da Academia, á que non accederon ata case principios do século XX. Tratábase de fillas ou irmás de pintores e escultores, que aprendían con eles nos talleres familiares. Só se pertencían ás clases máis adiñeiradas, as mulleres con inquietudes artísticas tiñan como mestres a artistas varóns consagrados e chegaron a ter éxito como damas da Corte con recoñecemento internacional. De calquera xeito, a dependencia dos homes por parte das mulleres artistas era absoluta. En España, a Real Academia de Belas Artes de San Fernando fúndase o 12 de abril de 1752 con sede na Casa da Panadería da Praza Maior de Madrid, e trasládase no ano 1773 á rúa Alcalá, onde permanece. O cambio de localización foi debido á falta de espazo ante a numerosa incorporación de alumnado cada ano. Entre eles, nigunha muller. Como en todos os campos do saber, daquela as mulleres non podían acceder a eles como alumnas nin ocupar postos de relevancia. No caso da formación artística, éranlles impedidos determinado tipo de estudos, como a copia ao natural. O seu futuro artístico era practicamente inexistente. E, porén, moitas foron as mulleres que se abriron paso no eido das artes, coa forza do seu talento e o seu espírito de liberdade. Douscentos setenta anos despois da fundación da Real Academia de Belas Artes, neste libro que tedes nas vosas mans percorremos as rutas biográficas de 21 mulleres galegas do mundo das artes plásticas e visuais (fotógrafas, pintoras e escultoras) nacidas entre o final do século XIX e a metade do século XX, cuxos recoñecementos —cando os houbo— chegaron en moitas ocasións tarde, e sempre detrás dos recibidos polos artistas varóns.
520 3 _aUn percorrido polas rutas biográficas de 21 mulleres galegas do mundo das artes plásticas e visuais: fotógrafas, pintoras e escultoras —nacidas entre o final do século XIX e a metade do século XX—, que se internaron no eido das artes coa forza do seu talento e o seu espíritu de liberdade.
521 _aESO12
600 _aBlanco, Isabel
_930596
630 _aGalegas nas artes
_9124185
651 _aGalicia
_9150
700 1 _aLapido, María
_eill
_949457
856 _uhttps://belaguaediciones.com/inicio/92-galegas-nas-artes.html